Później stołowalismy się już pod wiatą kuchenną. Fot D. Krupiński

Po śniadaniu i porannej toalecie wszyscy pełni zapału ruszyli do pracy. Naszym celem były sosny, które znajdowały się nieopodal naszych namiotów, na obszarze, który jeszcze nie dawno porastała roślinność specyficzna dla muraw napiaskowych. Ania i Przemek wybrali się swoim autem do pobliskiego źródełka po wodę, by osoby dyżurujące w kuchni mogły dla wszystkich ugotować obiad. Pozostali ochoczo podążyli w kierunku drzew, a pracę rozpoczął Adam Tarłowski, który odpalił pierwszą piłę. Następnie kolejni uczestnicy uruchomili swoje narzędzia i w ten sposób rozpoczęto akcję usuwania drzew. Około godziny 14.00 obozowicze zakończyli pracę, by móc wykąpać się w Bugu i posilić się obiadem przygotowanym przez obozowe kucharki w składzie: Monia, Wiola oraz Klaudia. Wieczór spędziliśmy w miłej atmosferze, prowadząc przyrodnicze pogawędki. Niektórzy udali się nad Bug, by schłodzić ciała po ciężkiej pracy. Woda była gorąca niczym zupa. W nocy niedaleko miejsca obozu w pobliskich miejscowościach szalała burza, na szczęście nasze namioty pozostały suche - burza ominęła je z boku.

 

Podczas pracy. Fot. D. Krupiński

 

Uczestników obozu obudził cudowny poranek, z głosem śpiewających ptaków leśnych i żurawi znajdujących się nad starorzeczem. Niektórzy już o brzasku wyruszyli na poranne obserwacje, by odkryć tajemnice rezerwatu ,,Kalinik”. Jednak kucharki zmęczone sporządzaniem wczorajszego obiadu, pomimo pięknego poranka nie mogły tak wcześnie się obudzić.  Później śniadanie i cała ekipa podąża w stronę sosen. Tego dnia przybył na obóz Kamil, aby wesprzeć naszą ekipę w wycince sosen. Praca wre, a na czołach pojawiają się pierwsze oznaki zmęczenia - krople potu. Zgrzewka ,,mineralki” i wszyscy znów ruszają do pracy. Po kilku godzinach otwarta przestrzeń rysuje się na horyzoncie. Po południu ekipa zakończyła swe dzieło, kierując się w stronę rozbitego obozu, aby odpocząć po trudach. Dziś na obiad gołąbki!. Po obiedzie w obozie pojawia się kolejny uczestnik - Filip. Spotkaliśmy go w rezerwacie Kózki, podczas wycieczki zorganizowanej przez szefa obozu Dominika. Wybraliśmy się wówczas na wyprawę autami (było to prawdziwe ,,nadbużańskie safari”) trasą od miejscowości Borsuki do Kózek. Wieczorem Dominik, Filip oraz Mario udali się do pobliskiego źródełka wody w celu zbadania głębokości poziomu wody, zaś pozostali zażywali kąpieli wodnych w Bugu.

Ostatni dzień pobytu trzech uczestników - Wioli, Klaudii i Filipa. Po smacznym śniadaniu i porannych pogaduszkach ,,nadbużańska paczka” wkroczyła do akcji wycinki drzew. Po obiedzie trójka opuszczająca obóz pożegnała się z innymi pisząc pamiątkowe kartki.

 

Część grupy na pieszej wycieczce wzdłuż Bugu. Fot. D. Krupiński

 

W nadbużańskich krajobrazach można się zakochać. Fot. D. Krupiński

Ostatni dzień zmagań. Przedostatnie szybkie śniadanie w składzie dziesięciu osób i już wszyscy na nogach kierują się po raz ostatni podczas tej wyprawy w kierunku nielicznych już sosen. Tego dnia zaszczycił nas swoją obecnością Mirek. Pracy nie było już tak dużo jak wcześniej, jednak niemiłosierny upal dawał się we znaki całej ekipie. Po pracy obozowicze udali się na regenerującą kąpiel nad Bug. Tego dnia obiad przygotowywała Monia. Ostatni wieczór upłynął bardzo szybko przy pożegnalnej kolacji.

 

Kąpiele w Bugu umilały nam obozowe życie. Fot. D. Krupiński

Dzięki ekipie, która liczyła 13 osób, oraz odpowiedniemu sprzętowi (kosy i piły spalinowe) udało się ,,odkrzaczyć” pokaźną powierzchnię ciepłolubnych muraw napiaskowych w projektowanym rezerwacie Kalinik. Pracy było dużo, ale dzięki zapałowi uczestników, którzy pracowali w pocie czoła udało się osiągnąć wytyczony cel. Zachęcam wszystkich zainteresowanych do uczestnictwa w kolejnym wyjeździe na obóz nadbużański, który odbędzie się za rok. Po raz pierwszy w tym roku miałam taką przyjemność uczestniczyć w wyjeździe organizowanym przez TP „Bocian”. Serdecznie za to dziękuję. Nadbużańskie krajobrazy oraz przyroda dostarczyły mi wielu niezapomnianych wrażeń i na pewno w przyszłym roku wezmę udział w kolejnym obozie.

Klaudia Pióro